Hallo,

[ nu wat verslagjes onderaan... even doorscrollen. Het is een hele lap tekst, maar het is de moeite waard... ]

Gisteren is een hele club VVV-ers teruggekomen van een zeer geslaagd jeugdkamp.  VVV had vele jaren geen jeugdkamp meer georganiseerd, maar dit jaar was er meteen veel animo voor.  Maar liefst 21 jeugdleden en 7 begeleiders togen naar Middelburg om te tafeltennissen (het is tenslotte een tafeltenniskamp ;-)), maar ook om andere leuke dingen te doen.

Hier zie je het groepje enthousiastelingen direct voor vertrek (de camera nam het zo te zien niet al te nauw met de kleuren, maar goed).

Hieronder het verslag van de eerste kampdag van Renate, Ties en Dennis

Vanochtend moesten we heel vroeg opstaan, want om 9:00 gingen we richting Zeeland! De rit duurde heel lang en was heel saai. En het was ook suuuuuuuuper heet! Toen we aankwamen gingen we eerst een slaapplekje zoeken. Toen we allemaal een plekje hadden  gingen we alles uitpakken. We hadden training na de lunch. Ook hier was het heeeeel erg heet…  Na de training gingen we rusten en daarna patatjes eten. Het heeft ook nog geregend. ’s Avonds hadden we ‘de tafeltennisquiz’. Dat was heel leuk. En nu hebben we vrije tijd, en schrijven wij dit verslag!   
 
Renate!
Ties
Dennis!

Declan, Fabienne en Janneke schreven ook wat ze hebben gedaan

Groep 1 begon om half 10 met trainen. We deden conditietraining en basisslagen oefenen.
Om 11 uur begon groep 2 met trainen. Ze deden precies hetzelfde als groep 1.

Daarna gingen we lunchen.  Vervolgens vertrokken we naar Walcheren. Telkens ging er een groepje kinderen in de auto daar naartoe.
Toen we aankwamen gingen we spelen in het minipretpark. Er was een soort miniversie van Madurodam, er was een treintje, een achtbaan, een draaimolen en  een schommelschip. Binnen was een soort speelparadijs, waar je kon klimmen, springen, glijden en vallen. Er was een glijbaan die heel steil naar beneden ging.

Toen we terugkwamen, gingen we eten. We aten spaghetti met gehakt en rode saus (en voor sommigen ook kaas).

Als avondactiviteit gingen we 'de Weerwolven van Wakkerdam' spelen. In de eerste ronde was Werff de verteller en hebben de burgers gewonnen. De tweede ronde wonnen de burgers ook met als spelleider Janneke.

Rond een uur of elf gingen we naar bed. De leiding dacht dat we meteen gingen slapen, dat was natuurlijk (!) niet zo.

Declan, Fabienne en Janneke

Bernard, Wessel en Sabine gingen een dagje op bezoek:

Kampdag 4

De dag: dinsdag!
Als ras-VVV’ers konden wij het niet maken om niet even te gaan kijken bij het kamp in Zeeland.  Door de leiding is ons vriendelijk, doch dwingend gevraagd of wij als bezoekers even een klein stukje konden schrijven over onze ervaringen van deze dag.
Samen met Wessel en Bernard was ik klaar voor onze roadtrip naar het oh zo mooie Zeeland! Aangezien we de toeristische route hebben genomen, konden we onderweg al snel genieten van het vele water en het duinlandschap. De Haringvliet en Neeltje Jans kwamen we ook op onze route tegen en zodoende konden we gaan beginnen met het ‘We zijn er bijna’-lied. Tijdens dit lied hebben Bernard en ik toch geconcludeerd dat Wessel naast een goede tafeltennistraining ook nog even wat zanglessen nodig heeft [kans voor Alies? Remco].  Het was niet om aan te horen, maar de hard trainende kinders in Middelburg hoorden ons wel al van ver aankomen.
Na nog even bij één van de vele rotondes te vroeg links af te zijn geslagen (ja, want sommige mensen rijden gewoon nog zonder TomTom), zagen we de bordjes van Sportpark ‘De Sprong’ voorbij schieten. Tafeltennisvereniging TTC Middelburg heeft ook zijn eigen bewegwijzering, dus nu konden we echt niet meer fout rijden en zagen we voor ons bekende auto’s op de parkeerplaats staan, maar helaas niemand buiten. Gelukkig was daar Maxime, die ons na een (goed werkende) toeter met een vrolijke lach uit de zaal begroette!
Terwijl het grootste deel van de kinderen nog bezig was met de laatste minuten van de training onder begeleiding van Werff, konden wij even rustig gedag zeggen tegen de leiding, die op dat moment een heerlijke lunch aan het voorbereiden was. Er zijn meerdere manieren waarop je begroet kunt worden. Denk bijvoorbeeld nog even terug aan die vrolijke lach van Maxime, maar de leiding leefde volgens ons in een totaal andere wereld dan de kids. De vrouwen vertelden namelijk met tranen in de ogen hoe ze deze week totaal genegeerd werden door hun eigen bloed en ze hun zorgzaamheid maar op de andere kinderen projecteerden. De mannen kwamen ons met grote wallen onder  de ogen gedag zeggen, want door de nachtelijke klaverjasavonden kwam er weinig terecht van de slaapuurtjes op die heerlijke bedjes die zo langzaamaan leeglopen! Gelukkig kregen wij met z’n drieën weer iedereen in het gareel en had iedereen rustig de tijd om zich na de lunch om te kleden voor het strand, gelegen in Dishoek. Volgens Oscar een plaats waar iedereen de hele dag zwaar ‘gedisst’ wordt. Ja, ja, de lol zit er hier goed in!
Tijdens de  rit naar het strand, was het voor mij natuurlijk de perfecte tijd om enkele kinderen uit te horen over de grappen en grollen die de afgelopen dagen hebben plaatsgevonden.  Ties, Oscar, Declan en Noah vertelden mij dat iedereen erg braaf was geweest en er op dit moment nog niet veel grappen zijn uitgehaald (naast de pingpongregen gericht op Ivo – filmpje volgt nog), maar dat vanavond dé avond zou worden. Met jaren kampervaring en de beste leermeesters uit mijn tijd, heb ik ze nog even geholpen met deze plannen. Of deze plannen ook daadwerkelijk doorgaan, zal een toekomstig mailtje uitwijzen!
Ook al worden de mensen in Dishoek klaarblijkelijk elke dag ‘gedisst’, een mooi strand hebben ze wel. We hebben heerlijk genoten van het mooie weer, de ruimte, het water, de gigantische schepen die dicht langs de kust kwamen varen en natuurlijk een overheerlijk ijsje. Bij terugkomst stonden de gedekte tafels lekker buiten en liet superchef Ivo nog even aan de wereld zien wat hij allemaal kon doen met een BBQ. Het smaakte in ieder geval allemaal heerlijk!
Na het uitbuiken was het tijd voor de bonte avond, die voornamelijk in het teken stond van spelletjes. Het eerste spel was het naspelen van een sprookje zonder gebruik te maken van teksten. De kinderen moesten individueel een puzzelstukje uit een grabbelbox halen en samen met de stukjes van andere kinderen vormden deze een afbeelding  van een sprookje. Op deze manier ontstonden er verschillende groepjes, met verschillende sprookjes en hebben we weer kunnen genieten van de acteer- en improviseerkunsten van de kids. Bij Pictionaire konden de tekentalenten laten zien wat ze in hun mars hebben. Ivo had de hele dag in de keuken gestaan om stiekem waterballonnen te vullen en deze hebben de kinderen als verrassing kunnen gebruiken bij het waterballonnengevecht op deze warme avond. Nu tijd om drogen kleren aan te trekken en dan nog even gezellig dansen tot de late uurtjes.
Voor de kids is het daarna dan toch echt tijd om te gaan slapen. Nog maar één nachtje samen en dan komen ze alweer naar huis. Maar voordat het zover is, spelen ze morgen eerst nog een toernooi en moeten ze hun spullen opruimen. Vooral met dat laatste wens ik ze heel veel succes!
Als slotnoot wil ik nog even kwijt dat er in het verhaal over de ontvangst van de leiding wel een kern van waarheid zit, maar dat dit met een knipoog gelezen moet worden. Ik had ook niets anders verwacht, maar al jullie kids zijn deze week in zeer goede handen. De kinderen hebben het reuze naar hun zin en de mix tussen de jongere en de oudere kinderen is hartstikke goed.
Conclusie: voor ons een zeer geslaagd dagje uit en voor de kinders tot nu toe een zeer geslaagd kamp!

Groetjes van daggasten Bernard, Wessel en Sabine

Geweldig! Als je dit zo leest, is dit echt een supergeslaagd kamp geweest. Een dankje voor de onvermoeibare begeleiders (de dag na terugkomst had ik met Werff om 09:00 uur een vergadering en Werff was.... exact op tijd. Chapeau!).  Oh ja, dat bedankje:

Begeleiders, dankjulliewel!

Zulke betrokken ouders zijn een rijkdom voor een sportclub.

Remco