Op zaterdag 16 januari 2016 stonden de jaarlijkse senioren clubkampioenschappen op het programma. Deze editie werd gekenmerkt door de afwezigheid van ‘de groten’. Clubkampioen 2015 Matthijs was afwezig vanwege werkverplichtingen, Werff had een, al lang van tevoren, gepland weekendje weg met vrienden en Nolan zat in zijn tentamenperiode.
Desalniettemin begonnen we om 10:45 (iets later dan gepland) met een leuke groep senioren. Onder het genot van een kop koffie om wakker te worden en onder de bezielende leiding van Mark van ’t Walderveen werden de schema’s gemaakt en uitleg gegeven over wie in welke poule zat en op welke tafel er moest worden gespeeld. Uiteindelijk waren er 4 categorieën: een D-categorie (voor de recreanten), een C, B, en A-categorie.
Toen de indeling bekend was en de mensen in de A-poule (2 vijfkampen) op 1 tafel moesten spelen, werden er door verschillende spelers hun zorgen geuit of we dat qua tijd wel zouden gaan redden. De wedstrijden in de poules waren immers best-of-five. Daarnaast gingen ook nog de nummers 1 t/m 4 van iedere poule door naar de kwartfinale, waarbij de nummer 1 van de ene poule tegen de nummer 4 van de andere poule zou spelen en de nummer 2 tegen de nummer 3.
In de eerste A-poule zaten Patrick, Wessel, Stefan, Benito en Michel. De andere poule bestond uit Barry, ikzelf, Jean-Pierre, Frank en Edwin. Dit leverde een groot aantal 5-setters op met de nodige verrassingen. Patrick en Barry kwamen ongeslagen hun eigen poule door. In de eerste A-poule werd Wessel tweede, Stefan derde, Benito vierde en Michel vijfde.
In de andere A-poule was plek 2 ‘verrassend’ voor Jean-Pierre, Edwin was derde en op basis van onderling resultaat werd Frank vierde en ik laatste. Ik verloor mijn eerste 2 wedstrijden (van Edwin en Frank) in vijven en had aan het eind van de telling ‘slechts’ 1 winstpartij staan. Ik voelde mij net het Nederlands elftal en trok om 16:45 mijn tafeltennisschoenen maar uit, aangezien ik als laatste in de poule was geëindigd en was uitgespeeld.
Toen gebeurde het bizarre. Frank kwam naar mij toe en zegt: je mag toch de kwartfinale spelen. Ik: huh je maakt een geintje. Nee zegt hij: Barry moet weg, hij heeft zijn hoogzwangere vriendin een etentje beloofd en kan niet de hele avond blijven. Hij geeft zijn 1e plek in de poule op en iedereen schuift een plek door en jij eindigt dus als vierde. Ik bleek dus de lucky loser te zijn. Voor Barry zeer vervelend, maar voor mij een laatste strohalm.
De kwartfinales in de A-klasse begonnen om circa 17:15. Jean-Pierre won daar met 3-1 van Benito. Achtereenvolgens speelde ik tegen Patrick. Waar ik in de poulefase als een natte krant speelde, ging het nu erg lekker en liep het bij Patrick niet. Heel verrassend won ik de wedstrijd met 3-0. De andere twee kwartfinales bleken ware thrillers. Wessel versloeg Frank met 3-2 en Edwin won in 5 sets van Stefan.
Toen waren de halve finales ook bekend: Tarik – Edwin, Wessel – Jean Pierre. Het leek erop dat Edwin best vermoeid was van de wedstrijd tegen Stefan. Ik won deze partij in drieën. Wessel verloor de eerste game van Jean-Pierre, maar herpakte zich sterk en won uiteindelijk in vier sets.
Om circa 18:45 begonnen Wessel en ik aan de finale. We kenden elkaars spel goed. Deze partij leverde een aantal mooie rally’s op. Met een blij gezicht pakte ik de vierde game en kon ik mij clubkampioen 2016 noemen! Om 19:45 was de prijsuitreiking en werden alle winnaars op de foto gezet.
Organisator Mark en Simon (fotograaf), barmedewerkers Rob en Ceciel en alle andere clubgenoten erg bedankt voor de gezellige en sportieve dag! Ondanks de afwezigheid van de grote toppers ben ik zeer blij om de grote VVV-beker een jaar thuis te mogen hebben. In 2017 zal ik mijn huid duur gaan verkopen;).
Tarik Zeelenberg