De rubriek ‘Vrijwilliger van de maand’ is in januari goed ontvangen en daarom vinden we het erg leuk om hiermee door te gaan. Deze maand is het de beurt aan Femke Bulthuis (19). Femke is erg sportief, zowel binnen de vereniging als erbuiten, ze volgt namelijk een sportopleiding. Ze kan een aardig balletje slaan en heeft er al heel wat competitiejaren opzitten binnen onze club. Deze ervaring geeft ze nu door, want op vrijdag geeft ze ook jeugdtraining. Femkes moeder is ook actief binnen VVV. Cecile is op zaterdag tijdens de wedstrijden van heren 1 één van de vaste koks en maakt de lekkerste maaltijden klaar. Femke willen we graag wat beter leren kennen en ook voor haar hebben we wat vragen.


PERSONALIA

Naam en voornamen: Femke Bulthuis
Roepnaam: Femke
Geboortedatum: 10 juni 1997
Woonplaats: Leidschendam
Burgerlijke staat: Single. Thuiswonend met moeder Cecile. Eén broer, die woont niet meer thuis.





OVER VVV

Waarom ben je vrijwilliger bij VVV en wat doe jij allemaal voor VVV?
“In 2011 ben ik gestopt met tafeltennis. Ik zat toen een beetje tussen de eerste en tweede klasse in en ik speelde in teams die steeds wisselden qua samenstelling; dan weer iemand erbij, dan weer mensen weg. Dat schommelen was ik na een tijdje wel zat. Pim gaf destijds training op vrijdagavond en hij vond het zonde als ik zomaar zou stoppen bij VVV, dus toen ben ik hem gaan assisteren. Het begon met vrij simpele dingen, balletjes rapen en zo. In de loop der tijd ben ik steeds meer gaan doen, waaronder ook trainingen voorbereiden. Op een gegeven moment heeft Sabine de training van Pim overgenomen en ben ik haar gaan helpen. Weer later ben ik op dinsdag de meisjestraining gaan geven, dat werd ook echt mijn groepje. Maar Sabine miste na een tijdje toch wel de ondersteuning op vrijdag, dus toen hebben Luna en Maxime de training op dinsdag overgenomen en ben ik weer gaan assisteren op de vrijdag. Vaak deden we het samen, soms deed Sabine het alleen, soms ik. Twee seizoenen geleden is Sabine gestopt en sindsdien doe ik het alleen. Het geven van training sluit ook goed bij mijn opleiding (HALO, Haagse Academie voor Lichamelijke Opvoeding) aan. Het geeft wel een kick om de vooruitgang bij de spelers te zien. Je merkt echt dat ze flinke stappen maken. We gaan vriendschappelijk met elkaar om, maar ik heb wel duidelijke grenzen en die weten ze ook. Ik heb ook nog in de jeugdcommissie gezeten, maar daar ben ik mee gestopt.” (Ter aanvulling: momenteel ligt de jeugdcommissie een beetje stil en is er vraag naar mensen die deze commissie weer nieuw leven in zouden kunnen en willen blazen. Mochten er geïnteresseerden zijn, meld je dan aan bij Ymke, Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.)
“Dit jaar ga ik ook het barbecuetoernooi op 10 juni organiseren. Leuk om te doen en ik krijg er ook studiepunten voor. Ik ga de hele dag organiseren, speelschema’s maken en dergelijke. Mark gaat me hierbij helpen.”

Hoe ben je vrijwilliger geworden?
“Zoals gezegd: door Pim. Hij vond het zonde als ik weg zou gaan en het voelde voor mij ook niet goed om zomaar te stoppen bij VVV. Wel grappig om te vermelden: door het geven van training, heb ik de keus gemaakt om de HALO te gaan doen. Ik was eerst de pabo van plan, maar dit leek me uiteindelijk toch leuker. Ik heb gym ook altijd wel leuk gevonden. Als je echt voor de klas zou staan, bestaat ook de kans dat je vervelende leerlingen hebt waar je vervolgens het hele jaar aan vast zit. Bij gymles heb je daar toch minder last van.”

Wat zou je binnen VVV anders willen zien?
“Het zou fijn zijn als er meer jeugdleden wat zouden willen doen voor de vereniging. Jongeren zouden meer benaderd moeten worden om bij VVV te helpen. Dat benaderen gebeurt nu ook wel, maar misschien niet helemaal op de goede manier. Ze moeten enthousiaster gemaakt worden. En er zijn denk ik ook te weinig vrijwilligers om hen te begeleiden.”


OVER TAFELTENNIS

Speel je zelf ook tafeltennis? Zo ja: hoelang al, speel je competitie en met wie?
“Inmiddels speel ik zelf niet meer. Af en toe probeer ik nog wel te trainen, maar qua tijden red ik dat meestal niet vanwege school. Ik ben bij VVV begonnen door het Kindertafeltennisfeest, ik zat toen in groep 6, dus ik was waarschijnlijk een jaar of 11. Mijn opa, Karel Gütz (de vader van mijn moeder), heeft ook nog bij VVV gespeeld. Daar kwam ik achter toen ik in de kantine een foto van hem zag hangen. Dat zei ik thuis tegen mijn moeder en toen bevestigde zij inderdaad dat verhaal. Hij heeft nog gespeeld in het oude gymzaaltje, ergens in de jaren ’60 was dat ongeveer. Hij is ook nog internationaal scheidsrechter tafeltennis geweest. Mijn moeder heeft ook ooit nog geprobeerd om een balletje te slaan, maar voor haar was het niks. Ik vind het wel grappig dat ik uit mezelf bij VVV ben gekomen, zonder te weten dat mijn opa hier ook heeft gespeeld. Blijkbaar zit het toch in de genen. Bij de junioren heb ik eerste klasse gespeeld met Casper en Jasper en later nog met Tim en Mark. Toen ik 15 of 16 jaar was ben ik bij het damesteam gegaan. We zijn begonnen in de derde divisie, daarna zijn we naar de tweede gegaan en uiteindelijk hebben we zelfs nog eerste divisie gespeeld, maar daar werden we wel weggeslagen.”

Wat voor soort speler ben jij?
“Ik ben een aanvaller, maar ik ben niet iemand die altijd het voortouw neemt. Ik ga niet kappen, maar blokken vind ik heerlijk. Ik zal niet de eerste bal nemen, maar zeker wel de tweede of derde aanval. Een aanvallende verdediger ben ik eigenlijk.”

Kun je goed tegen je verlies?
“Ik kan wel tegen mijn verlies ja. Ik doe het voor de fun, vind het heerlijk om te spelen. Ik wil wel winnen, maar zo niet, dan niet. Als ik voel dat ik had moeten winnen en het is niet gelukt, dan baal ik wel. Maar als de tegenstander beter is, dan kan ik ook oprecht blij voor hem zijn als hij gewonnen heeft. Ik vind het ook niet erg om te verliezen als het op een eerlijke manier gaat. Af en toe erger ik me wel aan sommige tegenstanders. Wat oudere vrouwen die tijdens een wedstrijd tegen me staan te schreeuwen bijvoorbeeld, terwijl ik maar een jong broekie ben. Daar kan ik niet zo goed tegen, dan moet ik wel even een minuut of twee, drie afkoelen. Maar ook echt niet meer dan dat hoor.”


OVER ANDERE ZAKEN

Wat doe je in het dagelijks leven?
“Vijf dagen in de week ga ik naar school. Ik zit in het tweede jaar van de HALO, nu nog in Kijkduin, maar vanaf september verhuizen we naar het Zuiderpark. Op de plek van het oude ADO Den Haag stadion wordt nu de allergrootste sportcampus van Nederland gebouwd. Hier worden meerdere opleidingen ondergebracht, waaronder de HALO en Sportmanagement van de Haagsche Hogeschool en de School voor Lifestyle, Sport en Bewegen van het ROC Mondriaan. Ook komt er een aantal beachvolleybalvelden en het nationaal beachvolleybalteam gaat hier trainen. In juni wordt er een open dag georganiseerd, dus ik zou zeggen: kom allemaal kijken! Op donderdagavond en zaterdag werk ik bij Intersport in Den Haag. En sinds kort werk ik ook af en toe voor MJR TOM. Dat is een bureau dat onder andere mobiele catering, promotie- en barwerk verzorgt. Zo heb ik bijvoorbeeld bij de Vrienden van Amstel LIVE! achter de bar gestaan. En verder ben ik soms pleinwacht op verschillende basisscholen of geef ik daar dans- of boksclinics. Dit wordt georganiseerd vanuit Double Sports, dat bedrijf stuurt studenten van de HALO of het mbo naar basisscholen toe om te helpen met sport- en spelactiviteiten.”

Wat zijn je beste eigenschappen?
“Ik vind mezelf wel behulpzaam, wanneer het kan ben ik altijd bereid om te helpen. En ik ben ook een beetje sociaal.”

Wat zijn je slechtste eigenschappen?
“Ik ben best wel een controlfreak, best perfectionistisch. Soms is dat een goede eigenschap, maar vaak ook niet. Ik plan graag dingen voor school en als anderen dat niet doen, vind ik dat heel vervelend. Ik wil graag weten waar ik aan toe ben. En ik ben voorzichtig aangelegd. Geen durfal dus, en dat is bij mijn opleiding niet altijd handig. Bij sommige dingen die kinderen doen, zie ik misschien te snel gevaar, terwijl het dan eigenlijk best meevalt.”
Als moeder Cecile even later langsloopt, vragen we haar ook even naar de slechte eigenschappen van haar dochter. “Slordig!”, wordt er meteen gezegd. De kamer van Femke is blijkbaar toch wat minder netjes dan je van een perfectionist zou verwachten. “Stofzuigen doe ik tot aan de drempel, verder kan ik niet komen”, aldus Cecile...

Wat zijn je hobby’s?
“Sporten vind ik heerlijk om te doen. Verder ga ik graag naar de bioscoop, ik heb zo’n Pathé Unlimited abonnement waarmee ik onbeperkt naar de film kan. En ik ga graag met mensen een drankje doen, soms in de stad, maar net zo lief gewoon bij mensen thuis of ’s zomers lekker in de tuin.”

Van wat voor muziek hou je?
“Nederlandstalige muziek vind ik wel leuk, Vrienden van Amstel LIVE! enzo. Bløf, Guus Meeuwis, Marco Borsato, lekker meezingen. En verder gewoon de radio, Qmusic.”

Wat is je lievelingseten?
“Pasta is wel mijn favoriet. Alle varianten vind ik lekker, spaghetti, macaroni, het mag allemaal. Met kip, broccoli, spinazie, of spekjes. En wat ook lekker is: een frikandel om half vijf ’s nachts. Eerst ontdooien in de magnetron en daarna in het grill-apparaat. Met of zonder brood, maakt niet uit, als hij maar wel in de grill heeft gezeten. Daarna lijkt het ook alsof je ineens meer frikandel hebt.”

Wat is je mooiste reis tot nu toe en waar wil je nog een keer heen?
“Ik ben eigenlijk nog nooit heel ver weg geweest. Twee keer ben ik op skivakantie geweest, naar Oostenrijk en Zwitserland. Deze wintersportvakanties vond ik denk ik ook wel het mooist. Sowieso hou ik meer van een actieve vakantie, ik ben niet iemand die alleen maar in de zon gaat liggen, ik moet wel wat kunnen doen. Ik ben ook nog een keer naar de Franse Pyreneeën geweest en dat was ook een actieve vakantie. Ik zou nog wel een keer naar Australië willen; kangoeroes, de bergen daar, dat lijkt me wel heel mooi.”

Wat staat nog op jouw bucket list?
“Parachutespringen lijkt me wel een keer leuk om te doen, het liefst in het buitenland. En ik zou nog wel een keer de Elfstedentocht willen fietsen. Met mijn vader, die woont in Friesland. Die tocht is altijd ergens in mei en in de periode daarvoor is het vaak nog heel koud, dus dan heb ik geen zin om te trainen. Maar het is een rit van 235 kilometer, dus training is zeker wel nodig.

Waar zie je jezelf over tien jaar?
“Geen idee eigenlijk, ik kijk niet zo heel ver vooruit. Ik plan nu voornamelijk projecten voor school, dat wil ik eerst afronden en daarna zie ik wel verder. In het vierde jaar wil ik misschien nog wel stage lopen in een jeugdgevangenis of in het buitenland. Ik ben niet zo heel goed in Engels, dus het liefst wel in een land waar ze Nederlands praten, Suriname of zo. Wat ik na mijn studie ga doen, weet ik nog niet. Misschien ga ik wel op mezelf wonen, misschien ga ik wel reizen. Wat ik nog wel graag wil, is wiskunde studeren. Ik kan en wil niet mijn hele leven gymles blijven geven, want zeker als je wat ouder bent, wordt dat steeds lastiger. Daarom lijkt het me wel handig om dan later ook wiskunde te kunnen geven. Of ik dat meteen na de HALO wil gaan studeren, weet ik ook nog niet. Misschien dat ik ergens kom te werken waar ik de mogelijkheid krijg om naast mijn baan een studie te gaan volgen. Maar misschien ga ik er pas aan beginnen als ik een jaar of dertig ben. Momenteel kom ik via mijn werk bij Double Sports ook met veel verschillende mensen in contact, dus je weet nooit wat daaruit voortkomt. Het lijkt me leuk om over tien jaar nog te tafeltennissen, maar we zien wel hoe het loopt. Ik zie wel wat er op mijn pad komt!”