Wij hebben het genoegen gehad om als vrijwilliger van de maand juli Rob Westdorp te interviewen. Rob is een VVV duizendpoot, is bijvoorbeeld actief binnen de VVV Academy, draait bardiensten en speelt competitie, maar we kennen Rob eigenlijk het best als die fantastische kok die op zaterdag, als heren 1 thuis speelt, samen met Cecile de keuken beheert. Daar worden de heerlijkste schotels bereid en sinds vorig seizoen maakt Rob iedere keer ook een zelfgemaakt gerecht (denk aan broodjes hamburger en pulled pork, de heerlijkste soepen of nasi/bami die als ‘warme broodjes’ over de toonbank gaan). Rob komt uit het bankwezen, ook daar heeft hij dus verstand van en het koken is meer een uit de hand gelopen hobby. Verder is Rob natuurlijk de vader van Edwin, die in team 2 zit en hoofdklasse gaat spelen, en de man van Connie, die als het nodig is ook de handen uit de mouwen steekt bij VVV!
PERSONALIA
Naam en voornamen: Robert Westdorp
Roepnaam: Rob
Geboortedatum: 13 juli 1952
Woonplaats: Den Haag
Burgerlijke staat: Getrouwd met Connie, één zoon (Edwin)
OVER VVV
Hoe ben je bij VVV terechtgekomen en wat doe je allemaal voor VVV?
“In 2003 deed Edwin mee aan het Kindertafeltennisfeest en toen ben ik meegegaan. Het eerste jaar heeft hij alleen getraind en daarna is hij competitie gaan spelen. Ik vind tafeltennis zelf ook leuk, ook om naar te kijken, dus daardoor was ik al vaak aanwezig in de kantine en ben ik automatisch gaan helpen achter de bar. Ik kan namelijk niet stilzitten. Met Fred van Bijnen, de vader van Stefan, klikte het goed en toen hij vroeg om hem te helpen op de drukke avonden, ben ik dat gaan doen. Later ben ik ook gaan helpen bij de grote toernooien, zoals het Erwtensoep- en het Barbecuetoernooi. Vanaf 2004 is daar ook het taekwondotoernooi bijgekomen. Dat deed ik eerst met Fred, later ook met Ronald en Mark. Bij de grote toernooien en als het eerste herenteam thuis speelt, sta ik samen met Cecile in de keuken om maaltijden klaar te maken.
Toen Edwin begon met competitiespelen, ben ik twee jaar lang coach geweest van zijn team. Daarna ben ik twee jaar jeugdcoördinator geweest, eigenlijk een beetje de voorloper van Ymke. Edwin en Patrick zijn op een gegeven moment naar Docos gegaan omdat het niveau daar wat hoger lag en ik ben met hen meegegaan. Ik heb daar een tijdje duocompetitie gespeeld en ook achter de bar gestaan. Toen VVV er een paar spelers van een hoger niveau bij kreeg, zijn Patrick en Edwin weer teruggegaan en ongeveer 1,5 jaar later, toen mijn duoteam bij Docos uit elkaar viel, ben ik ook weer teruggekeerd.
Tijdens de verbouwing van de kantine heb ik geholpen met de elektra. Nou kan ik best goed klussen, maar van elektra heb ik totaal geen verstand. Remco heeft toen de tekeningen gemaakt en ik heb uitgevoerd wat hij had opgeschreven. Eigenlijk deed ik overdag het voorwerk en maakte hij het ’s avonds af. Daar ben ik ongeveer een week mee bezig geweest. Ik was toen al met pensioen, dus ik had er overdag ook de tijd voor. In augustus 2013 ben ik gestopt met werken en toen heb ik gezegd: ‘ik ga een jaar niks doen’. Dat heb ik welgeteld 2,5 maand volgehouden…”
Wat zou je binnen VVV anders willen zien?
“Ik zou wel graag een grotere keuken willen. Dat proberen we al een paar jaar en er zijn ook genoeg plannen, maar meestal is het financieel niet haalbaar. Het mooiste zou zijn als de keuken helemaal achterin de kantine zou komen, daar zitten namelijk ook al de aansluitingen voor water en dergelijke. Dat is alleen wel een ingrijpende en dus dure verbouwing. Een andere optie zou zijn om de ingang naar de kantine iets te verplaatsen, waardoor je het gedeelte waar nu de kapstok is, bij de keuken kan betrekken. Maar voorlopig zit het er nog niet in. Verder hoeft er wat mij betreft niets te veranderen. Het is, vind ik, één van de gezelligste clubs uit de regio, het contact tussen de juniorleden en de senioren is goed, er worden leuke dingen georganiseerd; allemaal prima dus.”
OVER TAFELTENNIS
Speel je zelf ook tafeltennis? Zo ja: hoelang al, speel je competitie en met wie?
“Van mijn 11e tot en met mijn 16e heb ik gespeeld in Den Haag. Hoe die vereniging precies heette weet ik niet meer, maar hij zat aan de Vlierboomstraat. Later is het overgaan in Wibats. Ik heb daar promotieklasse gespeeld bij de junioren, in mijn laatste jaar heb ik ook bij de senioren meegedaan en heb ik derde klasse gespeeld. Daarna heb ik bijna 40 jaar lang niet getafeltennist. Bij Docos ben ik duocompetitie gaan spelen en toen ik in 2012 weer naar VVV ben teruggekeerd, ben ik met Remco in een team gegaan. Ik kende hem natuurlijk al omdat Patrick en Edwin in hetzelfde jeugdteam zaten en we elkaar daardoor vaak zagen. Remco is toen eigenlijk ook begonnen met tafeltennis met als doel om samen de competitie in te gaan. We jojoën steeds tussen de vijfde en zesde klasse, afgelopen seizoen zijn we vierde geworden in de zesde klasse. Eén keer zijn we naar de zevende klasse gedegradeerd, dat was echt wel heel erg. Gelukkig wonnen we toen heel ruim en konden we weer terug naar de zesde. Jos en Ton spelen in dezelfde klasse als wij en we vallen als het nodig is ook bij elkaar in.”
Wat voor soort speler ben jij?
“Ik ben een aanvallende speler, ik wil ook altijd het liefst meteen aanvallen. Vaak is dat ook wel iets te snel…”
Kan je goed tegen je verlies?
“Ja. Ik ga wel aan die tafel staan om te winnen, maar als dat niet lukt, is dat ook niet erg. Soms kan ik wel chagrijnig worden als ik weet dat ik eigenlijk had kunnen winnen, maar dan ben ik vooral boos op mezelf.”
OVER ANDERE ZAKEN
Wat doe je in het dagelijks leven?
“Sinds 2013 ben ik met pensioen, daarvoor heb ik 43 jaar bij een bank gewerkt. In die 43 jaar is er vier keer gefuseerd, ik begon bij de Nutsspaarbank, toen werd het de VSB Bank, daarna Fortis en tot slot ABN AMRO. Van oorsprong heb ik een koksdiploma, maar ik heb nooit echt als kok gewerkt. Wel heb ik af en toe ingevallen bij vrienden die in een restaurant werkten als er bijvoorbeeld mensen ziek waren. Ook heb ik nog een jaar of vijf diners bij mensen thuis verzorgd, maar dat werd toch iets te veel. Ik deed dat naast mijn werk bij de bank en op een gegeven moment kreeg ik het ‘verzoek’ van mijn baas om me toch wat meer op mijn werk te concentreren en wat minder op alle randactiviteiten.
Momenteel heb ik met een vriend van mij een eigen bedrijfje, de Wine and Dine Club. Samen gaan we op zoek naar leuke restaurantjes en als we iets gevonden hebben, gaan we praten met de eigenaren om te kijken of ze een leuk vijf- of zesgangendiner voor ons kunnen samenstellen, inclusief wijnarrangement. Met een clubje liefhebbers van lekker eten en drinken gaan we daar dan naartoe, we rekenen er ongeveer 50 euro per persoon voor. Met de Wine and Dine Club zijn we een tijdje geleden naar een Italiaans restaurant in Rotterdam geweest en raakten we in gesprek met de kok. Die vertelde dat er op Sicilië zulke lekkere wijnen geproduceerd worden, maar dat die niet in Nederland verkrijgbaar zijn. Toen kwam bij ons het plan op om die naar Nederland te halen. Van het één kwam toen het ander en wilden we ook olijfolie en andere delicatessen gaan importeren. We hebben inmiddels een transporteur gevonden die het goedkoop naar Nederland kan vervoeren. We hebben tot nu toe wat flessen wijn en olijfolie geleverd aan een paar restaurants. Voorlopig kunnen we het nog niet al te groot aanpakken omdat onze enige opslagplaatsen onze garages zijn.
We kregen inmiddels steeds vaker de vraag of we soms wijnreizen konden organiseren naar Sicilië en dat doen we nu ook. De volgende reis staat gepland voor 26 september en er is nog plek. Het gaat door vanaf drie personen en er kunnen maximaal zeven mensen mee. Die vriend van mij heeft zelf een huis op Sicilië waar wij kunnen overnachten. Onze gasten worden ondergebracht in een kleinschalig appartement voor maximaal zeven personen. Vanaf volgend jaar juli wordt er een deel bijgebouwd, dus dan zouden we meer mensen kwijt kunnen. Alleen wordt het dan wat lastiger qua vervoer. Nu kunnen wijzelf, samen met zeven gasten, in een busje, maar als het er meer worden dan past dat niet meer. En we hebben allebei geen groot rijbewijs, dus een grote bus huren gaat niet. Misschien huren we dan wel gewoon twee busjes, dat zien we tegen die tijd nog wel.”
Wat zijn je beste eigenschappen?
“Ik ben een makkelijke prater, maar luisteren kan ik ook goed en ik ben meegaand. Toen ik nog werkte was ik altijd collegiaal en stond ik klaar voor anderen. Collega’s kwamen destijds ook vaak naar mij toe met hun verhaal. Nu gebeurt het overigens nog steeds dat mensen bij mij thuis langskomen om te praten.”
Wat zijn je slechtste eigenschappen?
“Geen nee kunnen zeggen. Daar heb ik wel veel last van gehad. Ik trok ook altijd veel werk naar me toe, totdat ik op een gegeven moment een burn-out kreeg en zeven maanden uit de running was. Daar heb ik wel van geleerd. En volgens sommigen klets ik ook weleens te veel. Daarnaast nog roken, te goedgelovig en te goed van vertrouwen zijn.”
Wat zijn je hobby’s?
“Ik vind een hoop dingen leuk om te doen, maar sporten is wel een grote hobby. Dat heb ik van jongs af aan veel gedaan. Tafeltennis is de eerste sport waar ik mee begonnen ben, gecombineerd met zwemmen. Daarna volgden nog waterpolo, volleybal, ijshockey en tennis. Ik heb ook nog op hoog niveau gebowld en ik heb ongeveer vijf jaar lang aan autoracen gedaan. En sinds ongeveer anderhalf jaar speel ik golf. Vissen heb ik ook veel gedaan, net als darten en klaverjassen. Verder hou ik van films kijken, zowel in de bioscoop als thuis op de bank, en hou ik van koken en lekker eten en drinken. En tot slot nog klussen, zolang het maar niet met elektra te maken heeft.”
Van wat voor muziek hou je?
Mijn muzieksmaak is heel breed, die varieert van klassiek (als ik alleen thuis ben, want Connie vindt dat vreselijk) tot André Hazes. Tot 1978 ben ik zelf een aantal jaar dj geweest bij Radio Mi Amigo, dat was een zeezender. Daarna zat ik nog bij Radio Phoenix, dat was een ziekenomroep voor patiënten die in ziekenhuis Antoniushove lagen. Doordeweeks waren daar van 18 tot 23 uur uitzendingen, ik deed in het weekend het programma Kater, dat was van 8 tot 10 uur ’s ochtends (zo nu en dan zat ik daar ook met een kater…). Verschillende artiesten heb ik ook live gezien, bijvoorbeeld Neil Diamond. En ik ben bij het eerste en enige optreden van the Beatles in Nederland geweest. In Duitsland heb ik The Wall Tour van Pink Floyd gezien, dat was ook heel gaaf. Verder heb ik U2 live gezien, Shirley Bassey, André Hazes en ik ben ook al twee keer naar André Rieu in Maastricht geweest. Weer iets heel anders, maar ook heel leuk om bij te zijn.”
Wat is je lievelingseten?
“Ik vind bijna alles lekker en heb eigenlijk ook geen voorkeuren, maar wat ik echt niet lust is broccoli. Als we uit eten gaan en er wordt toevallig ergens broccoli bij geserveerd, dan schuif ik dat meteen op het bord van één van mijn tafelgenoten.”
Wat is je mooiste reis tot nu toe en waar wil je nog een keer heen?
“Mijn mooiste reis was denk ik toch wel naar Australië, helaas zonder Connie want die moest werken. Daar ben ik 2,5 week geweest, tijdens de Spelen van 2000. Mijn neef was destijds coach van het Australische dameswaterpoloteam (die daar goud hebben gewonnen) en na afloop van de Spelen ging hij trouwen. Ik heb toen de Olympische Spelen bezocht en dankzij hem kon ik ook achter de schermen komen. Wat ook een hele mooi reis was, was een cruise naar het Caribisch gebied. Die hebben we in 1988 gemaakt en die ging langs Puerto Rico, St. Thomas, Martinique, Grenada en Venezuela. We vertrokken toen vanaf Curaçao en daar eindigden we ook weer. Daarna zijn we doorgevlogen naar Aruba waar we nog een week gebleven zijn. Die reis duurde in totaal 22 dagen en was ook heel gaaf.
Ik zou graag nog wel een keer terug willen naar Australië. Ik vind het een heel mooi land, vooral vanwege die weidsheid. En al die mooie dingen die ik op foto’s van familie die daar woont voorbij zie komen, zou ik graag nog wel in het echt willen zien.”
Wat zou een droom voor jou zijn die uitkomt?
“Net zo oud worden als mijn vader en dan nog steeds zo actief zijn als hij nu is. Afgelopen maart is hij 92 geworden en hij doet nog van alles. Hij mankeert vrijwel niets, alleen zijn zicht is minder geworden. Maar hij staat nog steeds te jeu-de-boulen en hij doet ook nog mee aan regionale wedstrijden. Vroeger deed hij ook internationale wedstrijden, maar daar is hij op zijn 87e mee gestopt.”
Waar zie je jezelf over tien jaar?
Hopelijk kan ik dan nog steeds alles doen wat ik nu doe. Tegen die tijd is Connie ook met pensioen, dus dan kunnen we nog meer gaan reizen. Dan gaan we misschien naar Indonesië, daar woont een andere neef van me. En ik zou graag een keer het noorderlicht willen zien en naar Zuid-Afrika willen, maar dat laatste hoeft van Connie niet zo.”
