Voor de augustuseditie van de rubriek van vrijwilliger van de maand zat Raul Coste (36) bij ons aan tafel. Raul is een handige VVV'er en timmert dan ook aan de weg met zijn eigen onderhoudsbedrijf. Als er klusjes gedaan moeten worden is Raul van de partij. Ook is hij één van de barbecuers op het jaarlijkse Barbecuetoernooi en gaat hij vanaf september ons eerste herenteam coachen.
PERSONALIA
Naam en voornamen: Bogdan Raul Coste
Roepnaam: Raul
Geboortedatum: 13 juni 1981
Woonplaats: Leidschendam
Burgerlijke staat: Samenwonend, één dochter (6)
OVER VVV
Hoe ben je bij VVV terechtgekomen?
“Ik was op zoek naar een tafeltennisvereniging bij mij in de buurt. Toen ben ik op Google gaan kijken en daar kwam VVV naar voren. Ik ben er naartoe gelopen en daarna ben ik lid geworden.”
Waarom ben je vrijwilliger bij VVV en wat doe jij allemaal voor VVV?
“Toen ik me inschreef, stond op het formulier ook de vraag of je vrijwilligerswerk wilde doen en daar heb ik ‘ja’ ingevuld. Ik doe af en toe klusjes bij VVV en ik heb een bus waarmee ik spullen voor de vereniging vervoer. Komend weekend bijvoorbeeld breng ik de tafels naar het Cultureel Zomerfestival in Voorburg en haal ik ze ook weer op.
Vanaf september word ik coach van het eerste herenteam. Paul vroeg ‘s avonds tijdens het Barbecuetoernooi of ik die taak van hem over wilde nemen. Op diezelfde avond kreeg ik al steun van Patrick en Nolan en een paar dagen later ook van Werff en Matthijs. De reden dat hij mij gevraagd heeft, is vermoedelijk dat ik een achtergrond in psychologie heb en dat ik een eigen bedrijf heb. Dan moet je zelf beslissingen kunnen nemen en bij het coachen is dat ook belangrijk. Ik heb ook een pokerachtergrond, daar moet je emotioneel stabiel voor zijn, net als voor het coachen. Je moet gematigd zijn met emoties en je moet rust in kunnen brengen. Tot nu toe heb ik de jongens vooral vanachter het raam zien spelen, in de zaal is het toch anders. We zullen zien hoe het gaat lopen, de tijd zal het leren.”
Wat zou je binnen VVV anders willen zien?
“Allereerst wil ik zeggen dat ik blij ben met VVV. Tafeltennis en VVV hebben een belangrijke rol in mijn leven. Ik voel me wel thuis bij de vereniging en je voelt dat je er steun krijgt. Wat ik vervelend vind, is dat er geen goede trainingsballen zijn. Ik pak als ik ga spelen altijd een wedstrijdbal, want ik vind ze echt verschrikkelijk. En ik vind het jammer dat er voor de middenklasse geen goede training is. Twee jaar geleden ben ik daar wel boos om geworden en heb ik ook even overwogen om naar een andere vereniging te gaan. Daarna mocht ik een tijdje bij Werff trainen, maar toen Ossie de nieuwe trainer werd, moest ik daar weer mee stoppen omdat er geen plek meer zou zijn. Ik mocht toen nog wel trainen bij de jeugdselectie, maar daar voel je je toch een beetje de ezel tussen de schapen, dus daar ben ik mee gestopt. Inmiddels mag ik toch weer meedoen met de selectietraining op woensdagavond, daar ben ik deze week mee begonnen.
Goede training zorgt ervoor dat je beter wordt en dat wil ik graag, ik wil niet op hetzelfde niveau blijven hangen. Bij de seniorentraining op woensdagavond leer je wel tafeltennissen en je slagen te maken, maar je moet ook leren om het toe te passen in de wedstrijden. De oefeningen die je krijgt, zijn niet altijd relevant. Er is een verschil tussen een training en een wedstrijd en daar zou meer mee gedaan moeten worden. Maar al met al ben ik over meer dingen wel tevreden dan niet.”
OVER TAFELTENNIS
Speel je zelf ook tafeltennis? Zo ja: hoelang al, speel je competitie en met wie?
“Toen ik nog in Roemenië woonde, woonde ik doordeweeks bij mijn moeder in de stad en in de weekenden ging ik naar mijn opa en oma in het dorp. De sportleraar die lesgaf op de school in dat dorp was goed in tafeltennis, daardoor werd het er ook vaak gespeeld. In de stad waar ik doordeweeks woonde, had je een soort kinderclub waar activiteiten georganiseerd werden, waaronder theater en tafeltennis en daar heb ik ook gespeeld. Ik denk dat ik een jaar of 10 was toen ik ermee ben begonnen.
Ik heb 23 jaar in Roemenië gewoond, daarna wilde ik het westen gaan proberen. Een vriend van me woonde in Nederland en daardoor ben ik ook hiernaartoe gekomen. Een aantal jaar geleden ben ik op vakantie geweest naar mijn oom in Roemenië, die heeft een bar waar een tafeltennistafel staat. Daar heb ik toen sinds lange tijd weer gespeeld. Begin 2012 ben ik lid geworden van VVV. Het eerste seizoen heb ik UBT gedaan, dat kon niet anders omdat ik er halverwege het seizoen inrolde. Het seizoen erna ben ik NTTB-competitie gaan spelen, toen heb ik ingevallen bij Evert in de duocompetitie. In de vijfde klasse was dat, we zijn toen tweede geworden. Komend seizoen ga ik met Stefan en Shahab derde klasse spelen in de duocompetitie.”
Wat voor soort speler ben jij?
“Ik ben een aanvallende speler.”
Kan je goed tegen je verlies?
“Ja, daar heb ik geen moeite mee. Anders kun je ook niet coachen. Maar ik strijd wel om te winnen. In het verleden heb ik in een jaar tijd vier batjes kapot gemaakt, dan sloeg ik ze hard tegen mijn hand aan enzo. Toen heb ik er wat documentatie bij gepakt en heb ik dat afgeleerd. Dat voelde veel lekkerder, dus toen ging ik ook beter spelen. Ik moest proberen om te blijven hangen in de goede ballen in plaats van in de slechte. En ik wilde het gaan zien als een spel en niet als een strijd om leven en dood. Het gaat erom hoe ik me gedraag, niet om hoe ik speel.”
OVER ANDERE ZAKEN
Wat doe je in het dagelijks leven?
“Ik heb al 7 jaar een eigen zaak, Raul Onderhoudsbedrijf. Ik doe van alles op het gebied van klussen. Het is een eenmanszaak, maar de laatste jaren huur ik ook ZZP’ers in. Behalve gas, water, elektra en dragende muren doe ik alles zelf. Toen ik nog in Roemenië woonde, nam ik ook al klussen aan, alleen ging het toen nog zwart. Eenmaal in Nederland heb ik eerst nog in 2 restaurants gewerkt en ik heb gewerkt als groenteboer. Daarna heb ik nog 6 maanden verhuizingen gedaan, totdat ik op een gegeven moment boos werd op mijn baas. Toen heb ik gezegd: ‘morgen zoek je maar iemand anders’ en ben ik gestopt. Sindsdien wil ik ook niet meer voor een baas werken. Op donderdag 1 april 2010 heb ik van mijn laatste geld een bus gekocht, een Opel Combo. Toen ben ik op de fiets naar de Kamer van Koophandel gereden, heb ik mijn eigen bedrijf ingeschreven en daarna heb ik de trein genomen naar Lelystad om de bus op te halen. Bij de eerste de beste benzinepomp hield die er al mee op…
Even later heb ik een advertentie geplaatst en daar kwamen meteen 2 klussen uit voort. Vanaf dat moment heb ik altijd wel werk gehad. Gemiddeld werk ik zo’n 50 uur per week. Ik zet nooit afspraken op papier, alles gaat mondeling. Het is belangrijk om afspraken na te komen en om flexibel te zijn. Als je dat bent, zijn anderen dat ook weer naar jou toe. Dan kun je af en toe weleens iets verzetten als het qua planning niet uitkomt.”
Wat zijn je hobby’s?
“Ik vind fotograferen leuk om te doen, ik kom er alleen niet zo vaak aan toe. Verder lees ik graag, voornamelijk levensverhalen en autobiografieën. De psychologische kant vind ik interessant. Je moet je in jezelf blijven verdiepen en je moet voldoening halen uit jezelf, niet uit externe factoren.
En daarnaast natuurlijk het coachen straks, dat wordt echt de top van alles!”
Van wat voor muziek hou je?
“Als iets goed klinkt dan luister ik het, anders sla ik over. Bon Jovi vind ik een goede artiest, als die voorbij komt op de radio dan gaat hij wel wat harder. Meestal heb ik Veronica aan staan, en ’s ochtends luister ik naar het foute uur op Qmusic.”
Wat is je lievelingseten?
“Zelfgebakken patat met uitsmijters. Ik kook niet zo heel vaak, maar ik kan wel goed koken.”
Wat is je mooiste reis tot nu toe en waar wil je nog een keer heen?
“Mijn mooiste reis was in maart van dit jaar, toen ben ik met mijn gezin en met vrienden naar Italië geweest. Ik heb een goede vriend in Verona bezocht en we hebben Venetië gezien. We zaten in Lenno, bij het Comomeer. Daar heb ik twee huizen in onderhoud en voordat het zomerseizoen begon heb ik daar wat klussen uitgevoerd. We konden daar tegelijkertijd ook wonen.
Verder vind ik België ook een leuk land om naartoe te gaan. En ik zou heel graag nog een keer naar San Francisco willen. Daar heb ik nu 2 keer over gedroomd, dus daar moet ik naartoe.”
Wat zou een droom voor jou zijn die uitkomt?
“Naar San Francisco gaan. En kampioen worden met heren 1. Uiteindelijk de eredivisie bereiken zou wel heel gaaf zijn.”
Waar zie je jezelf over tien jaar?
“Dan heb ik waarschijnlijk nog steeds mijn eigen bedrijf. Misschien wel in een iets andere vorm, maar dat zie ik nog wel over een paar jaar. Ik wil in elk geval nooit meer in loondienst werken. En misschien ben ik tegen die tijd ook wel verhuisd. Een eigen huis in Voorburg lijkt me wel wat, maar dan moeten we eerst nog even kijken wat de mogelijkheden zijn.”
